อำเภอบางละมุง ชลบุรี

ประวัติความเป็นมา บางละมุง
แต่เดิมนั้นบางละมุงมีฐานะเป็นระดับเมือง (เป็นที่รู้จักกันในนาม เมืองบางละมุง) แต่เมื่อถึงปี พ.ศ.2444 เมืองบางละมุง ก็ได้รับการปรับเปลี่ยนแปลง ให้เป็นอำเภอที่ขึ้นตรงกับจังหวัดชลบุรี ซึ่งในตอนแรกนั้น ที่ว่าการอำเภอตั้งอยู่ที่พื้นที่ริมคลองนกยาง (ในช่วงเวลานั้น พื้นที่แห่งนี้ยังมีความสำคัญในด้านเศรษฐกิจ) แต่ในปี พ.ศ.2452 ที่ว่าการอำเภอได้ย้ายไปอยู่ที่ตำบลนาเกลือ เนื่องจากนายอำเภอในช่วงนั้น (นายเจิม) เห็นว่าพื้นที่ ๆ คลองนกยางไม่สะดวกต่อการขยายพื้นที่ และเรือรับส่งสินค้าเข้าออกไม่สะดวกเท่าใดนัก อย่างไรก็ตามในปี พ.ศ.2495 เกิดเหตุวาตภัยขึ้นที่ที่ว่าการอำเภอ ถึงขนาดที่มีความเสียหายมาก ไม่สามารถใช้การต่อได้ จึงมีการย้ายที่ว่าการอำเภอไปอยู่ที่ ที่ทำการชั่วคราว ณ โรงเรียนบางละมุง ซึ่งตั้งอยู่บริเวณริมถนนสุขุมวิท หลังจากนั้น 1 ปี ก็มีการสร้างที่ว่าการอำเภอขึ้นใหม่บนพื้นที่ ๆ ใกล้เคียงกับโรงเรียนบางละมุง และตั้งอยู่ที่นั่นมาจนถึงทุกวันนี้

ในช่วงที่อำเภอบางละมุง เพิ่งได้รับการเปลี่ยนแปลงนั้น มีขอบเขตครอบคลุมไปถึงอำเภอสัตหีบด้วย แต่เมื่อถึงปี พ.ศ.2480 อำเภอสัตหีบก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นกิ่งอำเภอ ซึ่งยังคงขึ้นตรงกับอำเภอบางละมุงอยู่ จนกระทั่งหลังจากนั้นประมาณ 16 ปี (พ.ศ.2496) อำเภอสัตหีบก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอำเภอ และแยกตัวออกจากอำเภอบางละมุง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

สิ่งอำนวยความสะดวกและธนาคาร
เนื่องจากอำเภอบางละมุงมีพื้นที่ ๆ ได้รับการพัฒนาให้เป็นชุมชนอยู่หลายจุด โดยเฉพาะเมืองพัทยา ทำให้มีธนาคารไว้คอยให้บริการเป็นจำนวนมาก กระจายกันอยู่ทั่วไป สำหรับโรงเรียนนั้น ก็ไม่ต่างกันกับสถานที่ให้บริการทางการเงิน เพราะมีโรงเรียนอยู่หลายแห่ง ยิ่งบริเวณเมืองพัทยาด้วยแล้ว มีให้เห็นได้แทบทุกถนนเลยทีเดียว

หากพูดถึงสิ่งอำนวยความสะดวก อย่างร้านค้าร้านอาหาร ร้านสะดวกซื้อ และห้างสรรพสินค้าแล้ว ยิ่งบริเวณไหนเป็นชุมชนใหญ่ สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ก็มีมากขึ้นเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าห้างสรรพสินค้านั้น จะกระจุกกันอยู่ในเมืองพัทยา เพราะเป็นแหล่งที่ทำเงินได้มากกว่า ส่วนบริเวณรอบนอกของเมืองพัทยา ในอำเภอบางละมุง จะเป็นสถานที่สำหรับท่องเที่ยวมากกว่า